ECHT?

Echt?

Het Hooglied inspireerden de choreografen Pieter de Ruiter en Eva Villanueva tot het maken van deze voorstelling vol theater en dans. In Echt? is de inhoud van het bijbelse minnedicht teruggebracht naar de alledaagse realiteit. Een ouder, verbitterd echtpaar (acteurs) en een jong koppel, vervuld van hoop en verlangen (dansers), worden aan elkaar gespiegeld.

Regisseur Gerardjan Rijnders bewerkte het bijbelboek tot een dialoog voor de acteurs Els Ingeborg Smits en Cas Enklaar. Met de aansprekende choreografie vormt Echt? een unieke voorstelling waarin de actuele waarde van een eeuwenoud liefdesgedicht tot uitdrukking wordt gebracht.

Echt? is zeer geprezen door de pers en was voor de Volkskrant een van de 10 beste voorstellingen van het seizoen.

Het Hooglied

Shir ha-Shirim (Lied der Liederen) is de Hebreeuwse naam van een poëtisch liefdesgezang dat door toedoen van Rabbi Akiba in 95 na Chr. deel uitmaakt van de joodse bijbel (Tanach). In dit 'minnedicht', dat aan Koning Salomo wordt toegeschreven, wordt op onverhuld zinnelijke wijze de liefde bezongen tussen een jongen (bruidegom) en een meisje (bruid). De toeschrijving van het liefdeslied aan Salomo dient niet letterlijk te worden genomen. Meer waarschijnlijk is het dat zijn auteurschap werd opgevoerd om het gezag van het liefdesgedicht te benadrukken. Sinds de vierde eeuw wordt het gelezen op de achtste dag van het Pesachfeest, wanneer de uittocht van het volk van IsraÎl uit Egypte wordt herdacht.

Later is Shir ha-Shirim ook in de christelijke bijbel opgenomen als het Hooglied, een vernederlandsing van het Duitse 'Das Hohelied', de benaming die Martin Luther, de grondlegger van de Reformatie, in zijn bijbelvertaling uit 1545 voor deze tekst had bedacht.

Over de oorsprong en de bedoeling van het Hooglied bestaan verschillende meningen. Sommigen denken dat het een willekeurige verzameling Oudegyptische liefdesliederen betreft. Anderen zagen in het Hooglied een lofzang op het telkens terugkerende ontwaken van de lente, en verbonden het om die reden met de viering van het Paasfeest.

In de joodse traditie wordt het Hooglied echter gelezen als een allegorie, waarin de liefde van man en vrouw een zinnebeeld is voor de verhouding tussen God en zijn uitverkoren volk IsraÎl. Deze joodse lezing is door de christelijke Kerk voortgezet. Alleen heeft de verhouding van man tot vrouw een andere duiding gekregen. De bruidegom is Christus en de bruid is de Kerk. Zowel de joodse als de christelijke traditie kent het Hooglied ook een mystieke waarde toe, waarbij respectievelijk de aanschouwing van en de eenwording met God centraal staat.

In de twintigste eeuw is het Hooglied opnieuw in de belangstelling komen te staan, en is het onder meer onderwerp geworden van psychoanalytische, feministische en kunstbeschouwende interpretaties.

Colofon

wanneer: première 20 maart 2004, aansluitend toernee door het land


concept, regie en choreografie: Pieter de Ruiter & Eva Villanueva

tekst en regie: Gerardjan Rijnders

spel: Els Ingeborg Smits en Cas Enklaar

dans: Lonneke van Leth en Miguel Angel Plukkel

understudy: Miranda Hania en Mitchell-lee van Rooij

productieleiding: Alexander Godschalk

zakelijke leiding: Michel Bezem

muziek: Chris Heyens en Andries de Marez Oyens (Yens & Yens)

techniek: Colin Kassies

lichtontwerp: Wil Frikken

kostuums: Heidi de Raad, Eva Villanueva

grafische vormgeving: Dirk Bertels

publiciteit: Bureau Barel

fotografie: Karel Zwaneveld

co-producent: Grand Theatre Groningen


Echt? is een produktie van Dansity Amsterdam in co-produktie met Grand Theatre Groningen. Deze voorstelling kwam tot stand met financiele steun van Fonds voor Amateurkunst en Podiumkunsten, VSB-Fonds, Lira Fonds, Vermeulen Brauckman Stichting en Prof. Dr. G. van der Leeuw-Stichting.